Σαν την φωτιά που μέσα μέσα πρέπει να την ανακατέψεις για να αναζωπυρωθεί, έτσι και εμείς. Kαμιά φορά απλά χρειαζόμαστε αυτό το αναζωπύρωμα. Είναι κάπως έτσι που προκύπτει και αυτή η ανάγκη του μοιράσματος. Πράγματα, τα οποία καθόλου παράξενο για μένα, αντιστοιχούν με αυτά που νιώθεις κατά βάθος. Εντούτοις έχει ήδη ειπωθεί,
ΤΟ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΑΤΤΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ.
Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Δεν είσαι καθόλου οι περιστάσεις σου, τα βιώματα σου, οι εμπειρίες σου, κοκ. Οι πλείστοι, έχουν την τάση με το μυαλό τους είτε να βρίσκονται στις εμπειρίες και βιώματα του παρελθόντος, είτε στο τι πρόκειται να έρθει στο μέλλον. Αυτές οι περιηγήσεις του μυαλού, είναι συνήθως συνδεδεμένες με αισθήματα πόνου, στενοχώριας, θυμού, αγανάκτησης, πίκρας, ανησυχίας και άλλων όχι τόσο θετικών συναισθημάτων.
Ποιά είναι όμως η πραγματικότητα; Το παρελθόν, δεν είναι τίποτα άλλο παρά ιστορία. Το μέλλον, ακόμη να έρθει. Δημιουργείται ΤΩΡΑ, κάθε στιγμή που περνά. Πως σπαταλείται η κάθε στιγμή που περνά; Μήπως αναμασιέται με θλίψη και πόνο το παρελθόν; Αν ναι, τότε εσύ ποιο πιστεύεις οτι θα είναι το αποτέλεσμα;
Το κατά πόσο μια αρνητική εμπειρία καθορίζει τι άνθρωπος είσαι εσύ και τι βιώνεις καθημερινά, εξαρτάται καθαρά από το πως εσύ το αντιλαμβάνεσαι. Κάποιος μπορεί να περάσει μέσα από μια αρνητική εμπειρία και από αυτήν να βγει πιο δυνατός και πιο σοφός. Να γίνει ακόμη καλύτερος άνθρωπος και να βοηθά και άλλους να πετύχουνουν το ίδιο. Κάποιος άλλος μπορεί για όσο ζει να είναι μέσα στον πόνο, μετανιώνοντας και θρηνώντας για την ζωή του που βλέπει να χάνεται λόγω αυτής της εμπειρίας. Ένα θύμα των περιστάσεων με χίλια μύρια προβλήματα υγείας και όχι μόνο κ.ο.κ.
Το αν οι εμπειρίες του παρελθόντος έχουν αντίκτυπο στο μέλλον σου εξαρτάται αποκλειστικά από εσένα και τι κάνεις σήμερα, αυτό είναι ΤΩΡΑ. Η επιλογή είναι δική σου. Μπορείς να ξαναβιώνεις την ίδια ενέργεια ξανά και ξανά, δημιουργώντας με αυτόν τον τρόπο περισσότερα από τα ίδια. Εἰναι νόμος, τα όμοια ελκούν τα όμοια τους - νόμος της Έλξης. Ή συγχωρείς (όχι μόνο τους άλλους) και επιτέλους επιτρέπεις να απελευθερώσεις, να μεταλλάξεις αυτήν την ενέργεια. Έτσι θεραπεύεις τον εαυτό σου και δημιουργείς χώρος για νέα ενέργεια να εισέλθει στην ζωή σου, ανοίγοντας τις πόρτες για όλες τις ευλογίες που υπάρχουν πραγματικά για σένα διαθέσιμες.
Επίσης, χρήσιμο και αναγκαίο για σένα είναι η αντίληψη οτι κανένας δε μπορεί να σε σώσει, εκτός φυσικά από Εσένα. Να σε συμβουλέψει ναι, να σε καθοδηγήσει ναι, να σου προσφέρει τα εργαλεία ναι. Τη δουλειά όμως… Αυτήν πρέπει να την κάνεις ΕΣΥ!
Το όλο νόημα είναι να είσαι Εσύ κυρίαρχος του εαυτού σου και της ζωής σου. Πώς μπορεί όμως να γίνει αυτό άμα περιμένεις από κάποιον ή κάτι άλλο; Για να αλλάξει κάτι στην ζωή σου, πρέπει πρώτα να αλλάξεις κάτι εσύ. Όσο δεν αλλάζεις κάτι, τίποτα δεν θα αλλάξει. Πάρα πολύ απλά.
Η απόφαση είναι καθαρά δική σου. Και εδώ είναι που παίζονται όλα. Εδώ είναι που φαίνεται αν θέλεις πραγματικά την αλλαγή. Διότι αν την θέλεις πραγματικά, τότε όχι μόνο θα το αποφασίσεις, θα είσαι διατεθειμένος να κάνεις ότι περνά από το χέρι σου για να το πετύχεις αυτό.
Βλέπετε το πάθος σας για κάτι καλύτερο, πρέπει να είναι μεγαλύτερο από οτιδήποτε άλλο μπορεί να συμβαίνει αυτή την στιγμή. Και ναι ο δρόμος δεν είναι γεμάτος ροδοπέταλα. Κάθε άλλο. Έτσι είναι όμως ο πηγαιμός για την Ιθάκη...
Το συγκεκριμένο απόσπασμα άκουσα για πρώτη φορά το 1996. Αυτό ήταν που σπινθηροβόλησε την δική μου φλόγα, το μεγαλύτερο μου πάθος και έκτοτε είναι ο απόλυτος σκοπός μου, για μένα και όσους περισσότερους μπορώ.
“Ο άρχων της τέχνης του ζην, κάνει μικρή διάκριση μεταξύ της δουλειάς και του παιχνιδιού του, του μόχθου και της αναψυχής του, του μυαλού και του σώματός του, της πληροφόρησης και της ψυχαγώγησης του, της Αγάπης και της Θρησκείας του. Μετά βίας γνωρίζει ποιο είναι ποιο. Απλά επιδιώκει το όραμα του της αριστείας σε οτιδήποτε κάνει, αφήνοντας τους άλλους άλλους να αποφασίσουν κατά πόσο αυτός δουλεύει ή παίζει. Για τον ίδιο, αυτός κάνει πάντα το ίδιο.”
- Μεταφρασμένο από Τζέιμς Α. Μίσενερ
Αν ένιωσες το σκίρτημα και είσαι ένας από αυτούς, τότε σε προσκαλώ. Είναι τιμή μου και ανυπομονώ να συνδημιουργήσω μαζί σου αναδυόμενε Άρχων του Ζην!
Με αγάπη,
Στεφανία
.
.
.
Πρωτοδημοσιεύτηκε στην τοπική εφημερίδα Φωνή της Πάφου στις 29 Απριλίου 2017. Μέρος μιας σειράς άρθρων η οποία κουβαλά τον τίτλο "Φόρεσε την Ζωή στα Μέτρα Σου!". https://issuu.com/70265/docs/29-4-17
Τελευταία ενημέρωση 20.07.21